kayhan.ir

کد خبر: ۱۵۳۹۸۶
تاریخ انتشار : ۱۴ بهمن ۱۳۹۷ - ۲۱:۱۲

آیا سفرای ایران در اتریش، بلژیک و هلند هم مانند ماجدی فکر می‌کنند؟!

نوع عملکرد سفارتخانه‌های ایران در اتریش، بلژیک و هلند در پیگیری و احقاق حق دیپلمات‌های ایرانی نشان دهنده این مسئله است که گویا سفرای ایران در این کشورها نیز احتمالاً با ماجدی هم نظر هستند.



«علی ماجدی» سفیر سابق ایران در آلمان در آذر ۹۷ به دلیل اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان از سمت خود کنار رفت. وی از تیر ۹۳ در این پست مشغول به کار بود.
وی - ۳ بهمن ۹۷- در مصاحبه با خبرگزاری دولتی ایسنا، اظهارات تأمل برانگیز و البته تأسف برانگیزی بیان کرد. ماجدی در این مصاحبه ادعاهای واهی برخی کشورهای اروپایی مبنی بر دست داشتن ایران در اقدامات تروریستی در اروپا را تأیید کرد! این اظهارات نسنجیده، استقبال رسانه‌های معاند را در پی داشت و سایت ضدانقلاب دویچه وله فارسی در مطلبی ماجرای بازداشت اسدالله اسدی، از کارکنان سفارت ایران در اتریش در آلمان و انتقال آن به بلژیک و همچنین اخراج دیپلمات‌های ایرانی از دانمارک، هلند و آلبانی را به اظهارات نسنجیده ماجدی مرتبط کرد. بی‌بی سی فارسی، صدای آمریکا، رادیو فردا و دیگر رسانه‌های معاند نیز با آب و تاب به بازتاب اظهارات نسنجیده ماجدی پرداختند.
به گزارش مشرق، در روز ۲ ژوئیه ۲۰۱۸-۱۱ تیر ۹۷- «اسدالله اسدی» دیپلمات سفارت ایران در وین در اتریش علیرغم مصونیت دیپلماتیک در اقدامی غیرقانونی و به دلایل واهی توسط پلیس آلمان و در جریان حضورش در این کشور بازداشت شد. آقای اسدی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸- ۵ مهر ۹۷- به بلژیک مسترد شد.
این اقدام غیرقانونی و گستاخانه آلمان در حالی رخ داد که در ماده ۲۹ کنوانسیون وین آمده است: شخص مأمور سیاسی مصونیت دیپلماتیک دارد و نمی‌توان او را به هیچ عنوان مورد توقیف یا بازداشت قرارداد. از سوی دیگر، طبق قانون هرگاه یک کشور نماینده کشور دیگری را-که دارای گذرنامه دیپلماتیک است- در خاک خود به دلایل واقعی یا واهی، عنصر نامطلوب بنامد، می‌بایست او را اخراج کند. به عبارت دیگر اخراج، بالاترین سطح برخورد دیپلماتیک نسبت به حضور، رفتار و عملکرد یک دارنده گذرنامه دیپلماتیک است.
طبیعتاً طبق قواعد دیپلماتیک، وزارت امور خارجه و سفارتخانه‌های ایران در اتریش، آلمان و بلژیک می‌بایست به صورت جدی به این رفتار غیرقانونی آلمان و بلژیک در بازداشت دیپلمات ایرانی واکنش جدی نشان می‌دادند. اما متاسفانه هیچ اقدام قابل توجهی از جمله اجرای «اصل عمل متقابل» از سوی دستگاه دیپلماسی مشاهده نشد.
بایکوت اسدی توسط سفارتخانه‌های ایران در اروپا
در این میان، سفرای ایران در اتریش و بلژیک و آلمان روزه سکوت گرفته و به هیچ عنوان اظهارنظری از این افراد در رسانه‌ها منتشر نشد. در بررسی وبسایت‌های اطلاع‌رسانی این سفارتخانه‌ها نیز با کمال تأسف هیچ خبری درخصوص آقای اسدی منتشر نشده بود!
این در حالی است که در سوی مقابل وقتی یک جاسوس دوتابعیتی- و نه یک دیپلمات شاغل در سفارت- به نام «نازنین زاغری» در ایران دستگیر و بازداشت شد، مقامات انگلیسی از سفیر گرفته تا نخست‌وزیر به این مسئله واکنش نشان داده و با ایجاد عملیات سنگین روانی، خواستار آزادی این جاسوس دوتابعیتی شدند.
علاوه‌بر این در خردادماه سال جاری دو دیپلمات ایرانی به دلایل واهی از هلند اخراج شدند. اما سفارت ایران در این کشور و شخص سفیر هیچ اقدام قابل توجهی در پاسخ به گستاخی هلند انجام نداد.
قطعاً نوع نگاه و اظهارات ساختارشکنانه «علی ماجدی» درخصوص سیاست خارجی به دوران بازنشستگی وی محدود نمی‌شود. اینکه بگوییم وی اکنون بازنشسته است و دیگر اظهاراتش در جایگاه یک دیپلمات ارشد و شاغل نیست و ارتباطی به وزارت خارجه ندارد، در حقیقت پاک کردن صورت مسئله است.
ماجدی یا ماجدی‌ها ؟
این فرد با همین رویکرد سالها در پست‌های مهم در دستگاه دیپلماسی مشغول به کار بوده است. نوع عملکرد سفارتخانه‌های ایران در اتریش، بلژیک و هلند در پیگیری و احقاق حق دیپلمات‌های ایرانی در ماه‌های اخیر نیز نشان دهنده این مسئله است که گویا سفرای ایران در این کشورها نیز احتمالاً با ماجدی هم نظر و هم عقیده هستند.
بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه در نشست خبری اخیر خود تاکید کرده است که مراجع قضایی باید درخصوص اظهارات ماجدی قضاوت کنند. حال علاوه‌بر لزوم پیگیری قضایی اظهارات ضدایرانی ماجدی، دستگاه‌های ذیربط باید درخصوص نوع عملکرد سفارتخانه‌های مذکور بررسی‌های لازم را انجام دهند.
گویا ما علاوه‌بر ماجدی، با ماجدی‌ها در سفارتخانه‌های اروپایی ایران مواجه هستیم. با بررسی دقیق در این موضوع، قطعاً پاسخ این سؤال پیدا خواهد شد که بی‌عملی دستگاه دیپلماسی در پیگیری آزادی دیپلمات ایرانی از کجا نشأت می‌گیرد.