ابراهیم کارخانه‌ای*
مخالفت رژیم صهیونیستی با انجام توافق احتمالی هسته‌ای، عملا گامی در راستای اقدامات فریبکارانه قبلی این رژیم است که بنا بر اقرار وندی شرمن مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی، در جریان برجام رژیم اشغالگر قدس در حالی با انجام توافق هسته‌ای مخالفت می‌کرد که تیم مذاکره‌کننده آمریکا، تمام اقدامات خود را با رژیم صهیونیستی هماهنگ می‌نمود و متاسفانه دولت قبل نیز بر همین اساس منتقدان دلسوز را به باد استیضاح می‌گرفت فلذا موضع‌گیری کنونی این رژیم، مکمل سیاست دولت آمریکا بوده و هرگز نباید چنین فریبکاری سیاسی تاثیری در انجام توافق داشته باشد و از سوی دیگر نظر به غیر قابل اعتماد بودن طرف‌های مقابل در برجام و سابقه عهدشکنی آنها، دو راهکار ذیل به‌عنوان تضمین محکم و قابل اتکاء پیشنهاد می‌گردد:
۱. بررسی مواضع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از بدو تاسیس تاکنون نشان می‌دهد که این نهاد در طی چند دهه گذشته عملا در راستای سیاست‌های فریبکارانه آمریکا عمل نموده و در مواقع خاص همواره به عنوان چماقی علیه کشورهای ناهمسو با سیاست‌های آمریکا وارد میدان شده است. این که رژیم صهیونیستی علی‌رغم عدم عضویت در NPT، برای کشوری که از سال ۱۹۶۸ تاکنون عضویت NPTرا پذیرفته است، خط و نشان سیاسی تعیین می‌کند و پرونده مختومه PMDرا علی‌رغم مصوبه شورای امنیت سازمان ملل متحد با همدستی آمریکا و غرب مجددا بازطراحی می‌کند، بهترین دلیل بر غیر قابل اعتماد بودن این نهاد دست‌نشانده است. این‌جانب که از سال ۱۳۸۲ تا کنون موضوعات هسته‌ای را به دقت دنبال نموده‌ام با صراحت اعلام می‌‌نمایم که در چارچوب سیاست‌های کنونی آژانس، بر پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، حد یقفی متصور نخواهد بود و با بسته شدن یک پرونده، پرونده دیگری با همدستی مثلث شوم آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران گشوده خواهد شد. بر این اساس موضوع PMD تنها زمانی مختومه می‌گردد که گشودن آن منجر به کاهش فعالیت‌های آژانس در حد پادمانهای عادی و دوره‌ای و در ادامه با هدف اعتمادسازی منجر به تعلیق کامل اقدامات آژانس تا رفع اتهام‌‌های ساختگی گردد و این تنها تضمینی است که از قدرت بازدارندگی لازم برخوردار بوده و بدون شک هزینه چنین اقدامی بر پایه دیپلماسی قوی بین‌المللی یقینا کمتر از هزینه دومینوی فریبکارانه‌ای خواهد بود که با محوریت آژانس از سوی آمریکا و رژیم صهيونيستي برنامه‌ریزی و طراحی می‌گردد.
۲.در حالی که بسیاری از تحریم‌ها از قبیل کاتسا، ایسا، سیسادا، ویزا و... به استثنای موارد محدودی که در چارچوب اختیارات رئیس‌جمهور آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران وضع شده است همگی مصوبه کنگره آمریکا را دارا می‌باشد؛ صحبت از لغو تمامی تحریم‌ها اعم از برجامی و غیر برجامی، بدون لغو آنها از سوی کنگره، اقدامی موقتی است که جز در قالب راهکار تعلیق موقت و دوره‌ای که از سوی رئیس‌جمهور آمریکا در برجام تجربه گردید نمی‌گنجد؛ از طرفی اخذ تضمین از کشوری که عدم پایبندی او به انجام تعهدات به اثبات رسیده است عملا به نفع کشوری است که در راستای منافع خود پس از دست‌یابی به اهداف توافق، آن‌را کنار میزند فلدا تنها راه تضمین واقعی، طرح تعلیق عضویت جمهوری اسلامی ایران از NPT (با جلب حمایت کشورهای همسو و تاثیرگذار) و در ادامه، خروج ازNPT (برپایه ماده ۱۰ این معاهده بین‌المللی) به عنوان زیرساخت همه توطئه‌ها و اتهامات واهی علیه جمهوری اسلامی ایران می‌باشد که چندی پیش از سوی روزنامه کیهان پیشنهاد گردید. بدون شک چنین اقدامی، برنامه‌ریزی قدرتمند و هدفمند دستگاه سیاسی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران را در راستای اقدام حق‌طلبانه ایران اسلامی در عرصه معادلات جهانی می‌طلبد.
______________________
* استاد دانشگاه و رئیس‌کمیته هسته‌ای مجلس نهم