سرویس خارجی-

گزارش‌هایی که از اوضاع امنیتی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان منتشر می‌شود به شدت ناامید‌کننده است. حدود یک سال پیش بود که آمریکایی‌ها پس از 20 سال حضور مداوم در این کشور، آن را دو دستی تقدیم طالبان کرده و به شکل خجالت‌آوری‌گریختند. وقتی انتقاد شد گفتند، «ما برای باز‌سازی این کشور نرفته بودیم... برای مبارزه با تروریسم در آنجا بودیم.» به لحاظ امنیتی روزی نیست که در این کشور داعش عملیات جدیدی را به خصوص علیه شیعیان انجام ندهد. به لحاظ اقتصادی نیز گزارش نهادهای بین‌المللی از عمیق‌تر شدن بحران اقتصادی این کشور حکایت دارد. بر اساس آمارهای جدید برنامه جهانی غذا از هر 10 نفر در افغانستان 9 نفر با کمبود مواد خوراکی مواجه است. آمار نهادهای امدادرسان نیز نشان می‌دهد که امسال سوء تغذیه جان نزدیک به پنج میلیون کودک و زنان باردار و شیرده را در افغانستان تهدید می‌کند و هم اکنون 3.9 میلیون کودک از سوء تغذیه رنج می‌برند. برنامه جهانی غذا گفته بیش از 24 میلیون نفر در افغانستان مصونیت غذایی ندارند و بیش از 90 درصد مردم این کشور به کمک‌های غذایی نیازمند هستند. دیدبان حقوق بشر نیز با انتشار گزارشی به شدت از قطع کمک‌های خارجی و وضع محدودیت بر معاملات اقتصادی بین‌المللی با افغانستان انتقاد کرده است. در گزارش این نهاد که به مناسبت یک سالگی به قدرت رسیدن طالبان منتشر شده، آمده است تقریباً یک سال می‌شود بیش از 90 درصد افغان‌ها از ناامنی غذایی رنج می‌برند که منجر به سوء تغذیه حاد میلیون‌ها کودک شده است. دیدبان حقوق بشر همچنین از دولت‌های خارجی خواسته تا محدودیت‌های بخش بانکی افغانستان را کاهش دهند تا فعالیت‌های اقتصادی مشروع و کمک‌های بشردوستانه تسهیل شود.در ادامه گزارش با تشریح وضعیت بحرانی افغانستان آمده است: با آنکه غذا و مواد اولیه در بازارهای سراسر کشور موجود است. مطابق سطوح ناامنی غذایی تحت سیستم ارزیابی برنامه جهانی غذا، تقریباً 20 میلیون نفر- نیمی از جمعیت – در  سطح 3 «بحرانی» یا سطح 4 «اضطراری»  قرار دارند.
ناگفته‌های مکنزی از سقوط کابل
ژنرال «فرانک مک‌کنزی»، فرمانده سابق تروریست‌های سنتکام  نیز در آستانه سالگرد فرار آمریکا از افغانستان و تسلط طالبان بر کابل توضیحاتی درخصوص عوامل سقوط کابل ارائه کرد. این نظامی بازنشسته آمریکایی در گفت‌وگو با نشریه پولیتیکو افزوده که وی مخالف خروج کامل نیروهای خارجی بوده و اعتقاد داشته که آمریکا باید با حضور‌اندک نظامیان خارجی به نیروهای افغانستان برای دفاع از این کشور کمک کند، پیشنهادی که مورد مخالف واشنگتن قرار گرفت: «در آخرین ارزیابی رسمی اطلاعاتی که در ۸ اوت (17 مرداد1400) به کاخ سفید گفتم به نظر من کابل سقوط خواهد کرد. فکر نمی‌کردم در آن آخر هفته سقوط کند. من فکر کردم ممکن است کمی بیشتر طول بکشد، ۳۰ روز یا بیشتر. اما احساس کردم کابل در کوتاه‌مدت محاصره خواهد شد.»