تحریم و بایکوت رژیم صهیونیستی به تدریج در نقاط مختلف جهان در حال گسترش است، اگر چه رژیم صهیونیستی و برخی رهبران کشورهای مرتجع عربی این را نخواهند. علت این مسئله نیز به اشغالگری و کشتارهای روزانه این رژیم در فلسطین بر می‌گردد. بیش از 40 هزار فلسطینی از سال 1967 تاکنون توسط صهیونیست‌ها به شهادت رسیده‌اند. علاوه‌بر این رژیم صهیونیستی با شهرک ‌سازی در کرانه باختری و محاصره نوار غزه تمامی قطعنامه‌های سازمان ملل را زیر پا گذاشته و به هیچ تصمیم بین‌المللی پایبند نبوده است. این مسئله باعث شده تا کشورهای مختلف برای فشار علیه این رژیم به جنبش بایکوت این رژیم بپیوندند. تحریم ورزشی یکی از این راهکارهاست. هر ساله ورزشکاران زیادی از کشورهای مختلف از مسابقه با ورزشکاران صهیونیست انصراف می‌دهند. در سال 2013 تعدادی از بازیکن تیم‌های فوتبال در اروپا خواستار بایکوت و تحریم این رژیم در میزبانی مسابقات زیر 21 سال جام یوفا در تابستان سال 2013 شدند. مالزی نیز در ابتدای سال 2019 حضور شرکت کنندگان صهیونیستی در مسابقات شنایی که قرار بود در این کشور برگزار شود را نپذیرفت و همین مسئله موجب شد تا محل برگزاری مسابقات شنا به لندن انتقال پیدا کند. تعداد تیم‌ها و ورزشکارانی که از رویارویی با نمایندگان این رژیم امتناع کرده‌اند بسیار زیاد است. پیش از این شخصیتی مانند مارادونا اسطوره سابق فوتبال جهان، رژیم اسرائیل را تحریم کرد و کریستیانو رونالد اسطوره فعلی فوتبال، علنا علیه این غده سرطانی موضع گرفته است و یا ورزشکاران فوتبال اروپا خواستار عدم برگزاری مسابقات فوتبال در سرزمین‌های اشغالی هستند. در ادامه این روند، تصویر دانش‌آموز نوجوان تنیس‌باز کویتی که با نماینده رژیم صهیونیستی بازی نکرده بود، روی بیلبوردهای این کشور نصب شد و در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. وی که در مسابقات جهانی تنیس زیر ۱۸ سال شرکت کرده بود؛ در مرحله نیمه‌نهایی از رقابت با نماینده رژیم صهیونیستی انصراف داد. در بیلبوردهای کویت از او با عنوان «سپاس... پهلوان» قدردانی شده است. دوبی میزبان این رقابت‌هاست!