سرویس اجتماعی-

در حالیکه شهرداری تهران در دوره اخیر به دلیل بی‌پولی و عدم توانایی در وصول مطالبات دولتی و از طرفی ناموفق بودن در درآمدزایی و کاهش در آمد ناشی از رکود و کرونا و عوامل دیگر، در کنار ضعف مدیریت عملا نتوانست پروژه‌ای در حد و قواره دوره‌های گذشته شهرداری انجام دهد، خبرهای رسیده بیانگر آن است که براساس اسناد منتشر شده در فضای مجازی، سازمان روابط عمومی شهرداری تهران اقدام به پول باشی در رسانه‌های مجازی با هدف بزرگنمایی فعالیت‌های نه چندان تاثیرگذار شهرداری در این دوره و پوشاندن اشکالات اساسی این شیوه مدیریت شهری نموده است.
درست در دوره‌ای از شهرداری که مشکلات عدیده‌ای مانند فرسودگی سیستم حمل‌ونقل عمومی مانند مترو و اتوبوسرانی آن هم در دوران بحرانی کرونا وجود دارد، مدیران شهری بارها با اذعان به اینکه در وصول مطالبات از دولت ناموفق بوده‌اند و سرمایه کافی هم برای توسعه و بهبود کیفیت ناوگان فرسوده حمل‌ونقل عمومی تهران ندارند، و یا با بیان شعارهایی نظیر اینکه«ما جلوی شهر فروشی را گرفتیم» و یا « هنر ما این بود که شهر را ارزان اداره کردیم» با فرار رو به جلو و فریب افکار عمومی و شهروندان عملا با عدم پذیرش ناتوان بودن در عرصه مدیریت کلان شهر تهران، کارنامه مدیران قبلی را نیز به دلیل فعالیت جهادی و ساخت پل‌ها و تونل‌های عظیم شهری آن هم در بازه‌ای کوتاه زیر سؤال می‌بردند، حال خبر می‌رسد که برای درج خبرهای انبوه فعالیت‌های خود دست به دامن کانال‌های تلگرامی و صفحات اینستاگرامی شده‌اند تا با پرداخت پول به آنها وجهه و کارنامه خود را ترمیم کنند.
تا ۶۰۰ میلیون هرجا صلاح بدانیم
می‌توانیم هزینه کنیم!
در پی انتشار خبر قرارداد 396 میلیون تومانی شهرداری با یک به اصطلاح توزیع‌کننده محتوا برای درج خبرهای شهرداری در کانال‌ها و صفحات مجازی، رئیس‌مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری تهران با اشاره به قرارداد میلیونی منتشر شده این مرکز با رسانه‌ها در فضای مجازی گفت: بنده استقبال می‌کنم از اینکه شهرداری تهران در یک فرآیند شفاف اطلاعات سازمان را برای عموم مردم دسترس پذیر می‌کنیم و بر طبق این موضوع مردم و رسانه‌ها می‌توانند دسترسی داشته باشند و عملکرد شهرداری تهران را نقد کنند و بدانند بیت‌المال چگونه هزینه می‌شود.
غلامحسین محمدی افزود: همچنین ما باید هر خبری که در فضای رسانه‌ای مطرح می‌شود را بررسی کنیم و بدانیم از چه زاویه‌ای منتشر شده و اصلا این موضع صحیح است یا خیر و یا بنا به دلایلی سانسور شده مطرح شده است؛ قرارداد‌های مدیریت شهری در حوزه ارتباطات و رسانه‌ها بسیار متنوع است و بخشی مربوط به تولید محتوا و بخشی به توزیع محتوا مربوط می‌شود.
محمدی ادامه داد: این فعالیت‌ها عموما خاص هستند و اساسنامه‌ای شرکت پیام رسا دارد که در آن درج شده است که فعالیت‌های تبلیغاتی و هنری به تشخیص هیئت‌مدیره و یا با فراخوان با کسانی که بتوانند کار را انجام دهند محدود است می‌توانند ترک تشریفات برایشان انجام بشود با گزارشی که پیوست می‌شود که ما این کار را انجام دادیم. مثلا در یکی از این قرارداد‌ها بیان شده است که برای شبکه اجتماعی توئیتر برای یک فرد مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان داده شده است که این موضوع از اساس دروغ است که چنین چیزی نه ممکن و نه معقول است و قانونی نیست.
وی اظهارداشت: طبق قانون شهرداری تهران به مرکز ارتباطات این اجازه را داده است که تا سقف ۶۰۰ میلیون تومان ترک تشریفات کند و هرجایی که لازم بود رقمی صلاح دیده شده باشد قرارداد‌ها بسته شده است. بسیاری ما را در زمینه اطلاع‌رسانی نقد می‌کنند، اما، چون رسانه ملی با ما همکاری نداشت نتوانستیم بسیاری از فعالیت‌های مدیریت شهری را به خوبی اطلاع‌رسانی کنیم.
این اظهارات مدیر روابط عمومی شهرداری تهران در حالی صورت می‌گیرد، که در کلان شهری مانند تهران که هزاران کارنکرده برای انجام دادن مدیران در هر شرایطی دارد، اگر فعالیتی اساسی و گره گشا در سطح کلان مانند بزرگراه یا تونل و... به ثمر بنشیند اولا مردم از آن مطلع می‌شوند و دوماً به تبع باعث افزایش رضایتمندی شهروندان خواهد شد.
در این میان مدیران شهرداری تهران باید پاسخگو باشند که اولاً مگر شهرداری دارای رسانه‌ای همچون روزنامه همشهری و همشهری آنلاین نیست، پس پرداخت هزینه به کانال‌های درجه چندم اصلاح‌طلب در تلگرام و صفحات اینستاگرامی با چه هدفی صورت گرفته است؟ از طرفی معمولا اگر پروژه یا خدمت و طرح قابل توجهی توسط شهرداری ارائه یا افتتاح شود علاوه‌بر صداوسیما تمام روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها نیز به انعکاس آن می‌پردازند.
مگر حجم انبوه فضای تبلیغات شهری و بیلبوردهای متعدد در معابر و ایستگاه‌ها و واگن‌های پر‌تردد مترو برای ارائه محتوا یا گزارش در اختیار شهرداری قرار ندارد.
نکته بعد اینکه این چه محتوایی بوده که باید با پرداخت هزینه به یک نفر به اصطلاح توزیع‌کننده محتوا (که مشخص نیست بر چه اساسی انتخاب شده و با چه صلاحیتی باید از بودجه متعلق به مردم بهره مند شود) سر از کانال‌های درجه چندم اصلاح‌طلبی که گاه در موضع اپوزیسیون نظام هم قرار می‌گیرند در بیاورد؟
از سوی دیگر، مگر نه اینکه فعلا فعالیت تلگرام در کشور ممنوع است، مسئولان شهرداری بر چه اساسی از بیت‌المال برای فعالیت در پیامرسانی غیر مجاز هزینه کرده‌اند؟
حفرچاه عمیق بدهی
برای مدیران بعدی کلان شهر تهران
در دوره اخیر میزان بدهی شهرداری تهران علیرغم کاهش پروژه‌ها و عملکرد ضعیف خدماتی و عمرانی، افزایش چشمگیری داشته است.
در همین رابطه منتخب شورای ششم تهران با اشاره به اینکه شهرداری کنونی حدود 65 هزار میلیارد تومان بدهی برجا گذاشته است، گفت‌: این میزان بدهی با توجه به اینکه عملیات عمرانی جدی‌ای در شهر نبوده و کارهای زیادی صورت نگرفته جای تعجب دارد.
پرویز سروری درباره بدهی‌های مدیریت کنونی شهری اظهار داشت: بر اساس بررسی‌ها و گزارشات اولیه‌ که به دستمان رسیده حدود 65 هزار میلیارد تومان بدهی توسط مدیریت شهری کنونی در شهرداری تهران ایجاد شده است که رقم بسیار بالایی محسوب می‌شود.
عضو دوره چهارم شورای شهر تهران افزود: زمانی که ما در دوره قبل مدیریت شهری را تحویل دادیم به صورت رسمی و مکتوب اعلام کردیم که 18 هزار میلیارد تومان بدهی داشته‌ایم که این رقم با توجه به حجم عملیات‌های عمرانی گسترده، بسیار منطقی، قابل توجیه و قابل قبول بود ‌ولی اکنون مدیریت شهری شهرداری را با 65 هزار میلیارد تومان بدهی تحویل می‌دهد و این رقم با توجه به اینکه عملیات عمرانی جدی در شهر صورت نگرفته جای سؤال و تعجب دارد. سروری تصریح کرد: بدهی‌های ایجاد شده به هیچ عنوان با کارهای انجام گرفته همخوانی ندارد و به چه دلیل این همه بدهی برای شهرداری ایجاد شده است این موضوع باید بررسی شود.
که خدمتی به سزا برنیامد از دستتان...
هرچند مشخص نیست هدف از پول پاشی در کانال‌های تلگرامی و راه‌انداختن لشگر سایبری در این دوره مدیرتی شهری که با کارنامه‌ای تقریبا خالی در سطح کلان شهری مانند تهران رو به پایان است و باید با ذره بین به دنبال اتفاقات و پروژه‌های مهم و تاثیرگذار آن گشت، به رخ کشاندن کدام هنر در عرصه مدیریت شهری بوده است، لکن باید مدیران شهری و اعضای شورای شهر پنجم و در کنار آنها دولتمردان تدبیر و امید را به تکرار روزانه این بیت از غزلیات جناب حافظ دعوت کرد که فرمود:
«چگونه سر ز خجالت برآورم بر دوست-که خدمتی به سزا برنیامد از دستم».