kayhan.ir

کد خبر: ۱۵۱۷۶۶
تاریخ انتشار : ۱۸ دی ۱۳۹۷ - ۲۲:۴۶

اخبار ویژه


ترور دوباره شهید آیت این بار توسط پادوی حلقه انحرافی
ادعای همکار حلقه انحرافی درباره شهید حسن آیت کذب محض است.
همکار جریان انحرافی که گویا برای دیده شدن در فضای توییتر یا هر انگیزه دیگری اخیراً به ترور شخصیت شهید آیت پرداخته و برای معتبرسازی ادعا، دروغ دیگری را هم به مدیر مسئول کیهان نسبت داده است. وی ادعا می‌کند امام پس از بازداشت مظفر بقایی در سال 65 دستور داد از عنوان شهید برای حسن آیت استفاده نشود(!) جالب اینکه پادوی جریان انحرافی، ادعای دروغ خود را به حسین شریعتمداری منتسب کرده است.
این ادعا دروغ محض است. نشانه روشن هم این است که کیهان در طول سالهای مختلف، یادداشت‌ها و مقالاتی با مضمون تمجید از روشنگری‌های شهید آیت منتشر کرده و از او همراه با شهید دیالمه با عنوان دو شهید بصیرت نام برده است. شهید آیت نقش مهمی در برداشتن نقاب از سیمای منافقین در سال‌های اول انقلاب داشت و به همین دلیل مغضوب طیف‌های مختلف نفاق است که این موارد بارها همراه با تقدیر و تجلیل از شهید آیت در کیهان آمده است.
این موارد را فقط با یک جست‌وجوی ساده در آرشیو روزنامه کیهان که برای همگان قابل دسترسی است، به وضوح می‌توان دید.
گفتنی است کیهان ضمن تقدیر و تجلیل‌های فراوان از شهید آیت، بارها به علت کینه‌توزی دشمنان انقلاب با آن شهید بزرگوار نیز به صورت مستند پرداخته است که فقط به عنوان نمونه می‌توان به نکته زیر که در کیهان 90/12/6 آمده است اشاره کرد.
«شهید آیت، صبح روز 14 مرداد 1360 در حالی ترور و شهید شد که به گفته دوست دیرینه‌اش دکتر ابراهیم اسرافیلیان، در حال انتقال اسنادی برای ارائه به مجلس بود تا نمایندگان را به ندادن رأی اعتماد به میرحسین موسوی در مسئولیت وزیر امور خارجه متقاعد کند و صبح روز بررسی وزارت امور خارجه موسوی، دکتر آیت در کنار سفره صبحانه به همسرش گفته بود: «با این پرونده امروز تکلیف مملکت معلوم می‌شود.»
پس از این ترور، تلاش باجناق شهید آیت برای پیدا کردن اسناد همراه با آن شهید نیز به نتیجه‌ای نرسید. نکته جالب در این میان رأی مثبت حبیب‌الله عسکراولادی (نماینده مجلس اول) به میرحسین موسوی در موقع رأی‌گیری برای وزارت امور خارجه اوست. عسکراولادی می‌گوید:
«شهید آیت به قدری عصبانی شد که به من گفت: تو به موسوی رأی دادی؟ اولین کسی که قربانی این موسوی می‌شود، تو هستی.»
هادی جعفری از دوستان شهید آیت نیز می‌گوید که آیت به او گفته بود: در آینده مبارزه با میرحسین موسوی سخت‌تر خواهد بود».
بیشترین دشمنی با شهید آیت از سوی چهار گروه صورت می‌گرفت، جبهه ملی و نهضت آزادی (به علت افشاگری‌های مستند آن شهید درباره خیانت‌های مصدق) و از سوی منافقین (به دلیل افشای پشت پرده این گروه تروریستی) و نهایتاً از سوی میرحسین موسوی که شهید آیت مانند شهید دیالمه به هویت واقعی او پی برده بود. عزت‌الله سحابی هم از همین زاویه از شهید آیت کینه دیرینه‌ای داشت و او نیز در خاطرات خود دروغ یاد شده را به مدیر مسئول کیهان نسبت داده بود!»
در این میان، جای شگفتی ندارد که پادوی جریان انحرافی در میان مسائل مختلف برای ترور شخصیت شهید آیت، آنهم با دروغ‌سازی احساس وظیفه کرده است. طیف دشمنان شهید آیت به وضوح نشان می‌دهد که این جریان برای پیوستن به کدام طیف تلاش می‌کند.

شرق: دولت در 4 سال گذشته آینده‌فروشی کرده است
یک روزنامه اصلاح‌طلب تصریح کرد دولت با وجود شعار انضباط مالی، طی 4 سال گذشته به میزان 190 هزار میلیارد تومان پیش‌خور کرده و بدهی به بار آورده است. این همان دوره‌ای است که دولت مدعی رونق اقتصادی و انضباط مالی بوده است.
شرق می‌نویسد: چند سالی می‌شود که دولت یک محور اصلی برای برون‌رفت از تنگناهای مالی خود را انتشار اوراق می‌بیند؛ اوراقی که به گفته برخی کارشناسان امکان نقدشوندگی ندارند و فقط انباشت بدهی‌های دولت است. حالا دولت در لایحه بودجه 98 با پیشروی نسبت به حجم اوراق منتشر شده در این سال‌ها تسهیل بیشتری نیز به خرج داده و قرار است بدون طی کردن تشریفات قانونی، وزارت امور اقتصادی و دارایی وظیفه انتشار آن را برعهده بگیرد. در لایحه بودجه 98، پیش‌بینی شده است 44 هزار میلیارد تومان اوراق مالی (افزایش 14 درصدی نسبت به قانون بودجه 97) منتشر شود. کارشناسان معتقدند این حجم از انتشار اوراق به نوعی آینده‌فروشی منابع است و برخی دیگر با آوردن مثال از تجربه انتشار اوراق در اواخر سال گذشته و بالابردن نرخ سود بانکی به دنبال آن توضیح می‌دهند که یکی از محرک‌های قوی برای جهش یکباره نرخ ارز همین مورد بوده است. به گفته یک کارشناس اقتصادی اتکای میلیاردی دولت به اوراق بدهی، از اقتصاد ایران یک اقتصاد بدهی‌محور ساخته است. این گزینه به تعبیر کارشناسان «سهل و خطرناک» از سال 94 وارد اقتصاد ایران شد و از سال 94 تا 98 (طبق لایحه بودجه) در مجموع حدود 190 هزار میلیارد تومان اوراق بدهی منتشر شده و خواهد شد؛ اوراقی که نرخ‌های سود در بازار را بر هم ریخته و بازار سفته‌گری را داغ کرده است.
به گزارش «شرق»، انتشار اوراق بدهی اولین بار به صورت جدی بعد از رکود تورمی سال 93 مطرح شد. چندین اقتصاددان عمدتاً وابسته به نحله فکری اقتصاد آزاد، در یک نامه سرگشاده ایده ایجاد بازار بدهی برای رفع تنگناهای مالی و تأمین مالی مطرح کردند و دولت و وزارت اقتصاد نیز این پیشنهاد را عملیاتی کرد اما حالا با گذشت چند سال از این تجربه و فربه شدن آن برخی کارشناسان نسبت به آثار طولانی مدت آن هشدار می‌دهند.
آنها معتقدند دولت با انتشار اوراق بدهی‌هایی را ایجاد می‌کند که پرداخت آن به آینده موکول می‌شود و از سویی این اوراق در بخش‌های زیرساختی هزینه نمی‌شود که بتوان امید داشت دستاوردش برای آینده باقی بماند. انتشار اوراق مالی و بدهی، دولت‌های آینده را با تهدید بزرگی مواجه می‌کند و به نوعی آینده‌فروشی منابع است. با وجود این استدلال‌ها هر سال بر حجم اوراق منتشر شده اضافه می‌شود.
دولت باید با سررسید به طلبکاران تا سقف 13 هزار میلیارد تومان واگذار کند.

ردیابی 3/3 میلیون شغل ادعایی و پاسکاری ادارات مسئول
در پی گزارش رئیس‌جمهور درباره آمار و ارقام اشتغال، روزنامه جام‌جم، به «ردیابی 3 میلیون و 309 هزار شغل جدید» پرداخت. این آمار اخیرا از سوی رئیس‌جمهور به‌عنوان عملکرد دولت در زمینه اشتغال عنوان شد.
جام‌جم می‌نویسد: برای بررسی جزئیات آمار اشتغال، با حاتم شاکرمی، معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تماس گرفتیم  که وی اعلام کرد این موضوع به حوزه کاری‌اش مربوط نیست و باید با عیسی منصوری، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال این وزارتخانه صحبت کنیم. پس از آن با عیسی منصوری، تماس گرفتیم که وی علاءالدین ازوحی مدیرکل دفتر سیاست‌های اشتغال را به ما معرفی کرد. البته وی خاطر نشان کرد آقای ازوجی جزئیات آماری اشتغال را در اختیار دارد اما به صور‌ت کلی آماری که ایجاد شده مربوط به بخش خصوصی است و اشتغال بخش دولتی در این آمارها نمی‌آید. با ازوجی تماس گرفتیم که وی اعلام کرد آمار اشتغال کلان را باید از سازمان برنامه و بودجه کشور بگیرید. ازوجی گفت: آدرس غلط به شما دادند و مسئول اشتغال کلان سازمان برنامه و بودجه کشور است.
ابوذر ندیمی، مشاور رئیس‌ سازمان برنامه و بودجه کشور در گفت‌وگویی که با خبرنگار جام‌جم داشت به تعریف اشتغال پرداخت و تصریح کرد: طبق تعریف سازمان‌های بین‌المللی کسی که در هفته دو ساعت مشغول کار باشد شاغل محسوب می‌شود که البته بنده هم این آمار را قبول ندارم.
محمدحسین قربانی، نماینده مردم آستانه اشرفیه استان گیلان گفت: مشخص نیست دولت بر چه اساسی  چنین آماری را می‌گوید و جالب اینجاست که هر بار صحبت از اشتغال می‌شود آمار ایجاد اشتغال در نمودارهای دولت روند صعودی دارد، در حالی که مراجعات مردمی به نمایندگان حوزه‌های انتخابیه واقعیت دیگری را بیان می‌کند.
محمد خدابخشی، نماینده مردم الیگودرز استان لرستان هم تاکید کرد: براساس قانون برنامه ششم توسعه دولت مکلف است برنامه‌ریزی خود را به‌گونه‌ای تدوین کند که نرخ بیکاری 0/8 درصد کاهش یابد و این به معنای ایجاد یک میلیون شغل خالص در سال است.
وی تصریح کرد: آمار دولت را به عنوان نماینده مردم قبول ندارم.
جام‌جم می‌افزاید: روحانی در حالی گفت تعداد شاغلان کشور در آغاز دولت یازدهم 20 میلیون و 600 هزار نفر بوده که در بهار سال 92 تعداد شاغلان کشو‌ر 22 میلیون و 171 هزار نفر و در تابستان 92  تعداد شاغلان 22 میلیون و 191 هزار نفر بود؛ بنابراین در ابتدای دولت یازدهم جمعیت شاغلان کشور بیش از 22 میلیون نفر بوده است، نه 20 میلیون و 600 هزار نفر. بنابراین اگر تعداد شاغلان در پاییز امسال به حدود 24 میلیون نفر رسیده باشد. میزان اشتغال خالص از ابتدای دولت یازدهم کمتر از دو میلیون نفر بوده است.

همشهری: وزارت خارجه از ظرفیت اقتصادی شرق غافل است
شدت توجه وزارت خارجه به برخی دولت‌های غربی و غفلت از شرکای غیرغربی و شرقی، صدای اعتراض حامیان دولت را هم درآورده است.
روزنامه همشهری به قلم حسین ملاح‌ورزی نایب‌رئیس اتاق بازرگانی نوشت: با پیشروی آمریکا در اعمال تحریم‌های یکجانبه و استفاده بی‌پروا از سیاست‌ تهدید علیه شرکت‌ها و کشورهای طرف حساب ایران، که طبیعتا عقب‌نشینی فعالان اقتصاد بین‌المللی از میدان تعامل با ایران را در پی داشت، مشخص شد ادامه بهره‌مندی از ثمرات اقتصادی برجام به چیزی بیشتر از اعلام حسن‌نیت و عزم سیاسی طرف‌های امضا‌کننده نیاز دارد.
دستگاه دیپلماسی کشور‌ با درک صحیح این واقعیت، مذاکره با شرکای اروپایی برجام را برای تعریف یک مکانیسم مشخص مبادله مالی (به‌عنوان زیرساخت هر تعامل اقتصادی) آغاز کرده است؛ اهمیت موفقیت در اجرایی کردن این مکانیسم (موسوم به SPV) برای سیاستمداران، علاوه بر اثر بخشی اقتصادی آن، تحقق عینی دکترین «ایجاد شکاف و فاصله بین ایالات متحده و قدرت‌های اروپایی در مورد مسئله ایران» است؛ دکترینی که با حضور آقای دکتر ظریف در سمت سکانداری وزارت امور خارجه به یکی از تم‌های کلیدی تنظیم سیاست خارجی ایران بدل شده است. اما طی ماه‌های گذشته مشخص شده است که همکاری با طرف‌های شرقی برجام نیز نیاز به مذاکرات جدی در سطح سیاستمداران بلندپایه دارد. اگر به نیازهای واقعی فعالان اقتصادی توجه شود، مذاکره با شرقی‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد تا حداقل آنچه در دوره قبلی تحریم‌ها داشتیم را از دست ندهیم.
در دوره قبلی تحریم‌ها با وجود همراهی تمامی غرب با سیاست تحریم، موفق شده بودیم کانال‌های ارتباطی با چین، هند، روسیه، ترکیه و حتی امارات را برای تأمین نیازهای تجارت خارجی کشور به شکل مؤثری حفظ کنیم.
این بار اما خبرهای خوشی از شرق به گوش نمی‌رسد. چین که بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران است و علاوه بر این ظرفیت‌های تکنولوژیک و سرمایه‌گذارانه اقتصادش می‌تواند مانند دوره قبلی تحریم‌ها تا حدی جبران‌کننده فرار شرکت‌های غربی از ایران باشد، در تغییر موضعی آشکار، سطح روابط اقتصادی‌اش با ایران را عملا محدود ساخته است.
این خطری برای روابط تجاری و اقتصادی با بزرگ‌ترین شریک ایران است؛ آنقدر که واجب است مذاکره بر رایزنی با غربی‌ها را مقدم بشماریم و از دیپلمات‌هایمان بخواهیم این بار برای اقتصاد آستین بالا بزنند و تمرکز خود را از غرب به شرق منتقل کنند.
فعالان اقتصادی به خوبی متوجه ارزش راهبردی توافق با اروپاییان در صحنه سیاست خارجی هستند اما قرار بود اقتصاد دیگر به سیاست یارانه ندهد و سیاسیون اولویت‌های اقتصادیون را در اولویت قرار دهند تا آنها آخرین راه‌ها برای حفظ برجام را امتحان کنند.

واشنگتن‌پست: ترامپ ثابت کرد خاصیتی جز لفاظی ندارد
یک روزنامه آمریکایی نوشت اعلام خروج از سوریه، خواب ایران را تعبیر می‌کند.
روزنامه واشنگتن‌پست برای دومین بار در یادداشتی نوشت: یکی از بزرگ‌ترین برندگان تصمیم‌گیری ترامپ برای خروج نیروهای آمریکایی از سوریه، جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. در این مقطع که ردپای آمریکا در خاورمیانه رو به کمرنگ شدن است، حال با این تصمیم ترامپ؛ تهران با فراغت بال و با انرژی بس بیشتری، پروژه نفوذ را در خاورمیانه پی می‌گیرد.
این چرخش ناگهانی سیاست‌های آمریکا درقبال سوریه و خارج کردن همین تعداد اندک نیروی نظامی آمریکایی حاضر در یکی از دورافتاده‌ترین نقاط سوریه که ازحیث استراتژیک مهم است؛ متحدان آمریکا را سخت به تعجب واداشته است. آنها روی آمریکا حساب باز کرده و مطمئن بودند که واشنگتن می‌تواند جلوی نفوذ ایران در منطقه بایستد و تمام دستاوردهایی که در سال‌های اخیر در این راه داشته را واژگون کند.
حالا با خروج سربازان آمریکایی از سوریه؛ درها به روی تداوم برنامه ایران باز می‌شود. کریدور زمینی که ایران از تهران تا مدیترانه ساخته تا از آنجا مستقیما به مبارزه با اسرائیل برود، اکنون در شرایط جدید؛ گسترش بیشتری خواهد یافت. با چنین شرایطی، هیچ معلوم نیست آیا واشنگتن می‌تواند به تعهداتش برای حفاظت از متحدانش در منطقه وفادار بماند یا نه. اگر نه؛ یقینا این متحدان به دامن روسیه که آن هم متحد ایران است خواهند افتاد.
«ریاض کهواجی» رئیس «موسسه تحلیل نظامی خلیج (فارس) و خاور نزدیک» در دوبی می‌گوید: «از این پس، تهران دیگر دولت ترامپ را جدی نخواهد گرفت و جسورتر از قبل پروژه‌اش را دنبال خواهد کرد چون می‌داند؛ دولت ترامپ تنها لفاظی می‌کند اما خاصیتی ندارد.
«اوفر زالزبرگ» تحلیلگر اسرائیلی در دفتر «گروه بحران بین‌الملل» در بیت‌المقدس می‌گوید: «اینک اسرائیل احساس می‌کند که پشتش در مقابل ایستادن دربرابر حضور ایران در سوریه خالی شده است.»
حالا با خروج آمریکا از سوریه؛ اسرائیل نگران است آیا واشنگتن از عراق هم خارج خواهد شد یا نه. آمریکا 5200 سرباز در عراق دارد که ماموریت اصلی آنها آموزش به ارتش عراق است.
هم‌اکنون پارلمان عراق هم به دست گروه‌های شبه‌نظامی تحت امر ایران افتاده است. اینها حالا با فراغ بال بیشتری سایر گروه‌های عراقی را که آنها هم مخالف حضور آمریکا در عراق هستند جذب خود خواهند کرد و همگی در راه وادار ساختن آمریکا به عقب‌نشینی از عراق تلاش خواهند کرد. اگر منطق آمریکا برای خروج از سوریه این است که داعش شکست خورده، پس مدعای صحیح‌تر این است که آمریکا باید از عراق هم خارج بشود.